Referentieniveaus in het onderwijs: het lezen van DIAtoetsen
Als uw zoon /dochter de DIA-toets heeft gedaan verschijnt er aan het eind als één van de resultaten het referentieniveau, bijvoorbeeld 1F of 2F. Deze niveaus zijn afkomstig van de overheid en geven in hun beschrijving aan wat kinderen aan het eind van een bepaald leerjaar moeten kennen en kunnen. Ze zijn gebaseerd op vaardigheden en houding. Deze niveaus zijn o.a. beschreven voor basisonderwijs en voortgezet onderwijs. Voorbeelden hiervan zijn het uitvoeren van berekeningen, het begrijpen van teksten en het toepassen van concepten. Hoe hoger de score op een schaal van 1 tot 4, hoe meer vaardigheden of begrip de leerling toont.
Door deze niveaus te gebruiken zijn scholen en docenten beter in staat de richtlijnen voor het curriculum, daar waar het onderwijs inhoudelijk over moet gaan, toe te passen. Op deze wijze kunnen lessen beter opgebouwd en gepland worden. Ook kunnen leerresultaten, zoals die van een DIA-toets, makkelijker geëvalueerd en vergeleken worden. Hierdoor kan het onderwijs beter afgestemd worden op individuele leerbehoeften.
In leerlingtaal: stel je maar voor, je bent steeds beter aan het leren lezen. In het begin leer je simpele woorden en zinnen. Daarna als je beter wordt in lezen, worden er ook andere dingen van je gevraagd: moeilijkere woorden, ingewikkeldere teksten en ook de verbanden binnen de tekst. Daar zijn referentieniveaus aangekoppeld en zo kunnen alle betrokkenen als leerlingen, ouders, leraren en alle andere mensen die met onderwijs te maken hebben zien wat je referentieniveau is.
Meer over de DIAtoetsen kunt u lezen in de onderstaande documenten. Tijdens de portfoliogesprekken zullen de DIAtoetsen besproken worden.
