Leer Engineer | Thijs

Youri: ‘Wat doe je om de aandacht van leerlingen te krijgen?’

Thijs: ‘Rustig zijn. Ik begin in mijn les gym altijd met 'even stoom afblazen', ik laat ze altijd even rond lopen en pas dan neem ik meer de leiding en start de les. Dan gaan we centraal aan de slag. Vaak blijven de druktemakers nog even rondhangen want dat hoort bij ze. Die willen nou eenmaal even persoonlijk aangesproken worden haha. Youri vindt sport, en vooral les van Thijs ook leuk. Hij wil later iets met auto’s en een garage doen’.

Anke: ‘Dus jij bij dat coole 10-14! Van welk deel van het 10-14 concept gaat jouw hart sneller kloppen?’

Thijs ‘Je hebt hier een bijzondere en een andere connectie met de leerlingen, dat vind ik mooi! Ik word hier gezien als onderdeel van het team en ik doe mee in alle processen als stagiair. Ik ben erbij met een studiedag en met alle vergaderingen. En er wordt ook van me verwacht dat ik me daar naar gedraag. Ik voel me hier gehoord, gezien en dan gaan je dromen leven! Het is mijn grote droom om kinderen te inspireren. Ik word zo depressief van alleen al het woord ‘probleem-kind’. Je ziet soms dat kinderen het eigenlijk zonder echte reden zo maar zijn. Misschien wel omdat een leraar hen niet mag, omdat ouders gescheiden zijn of misschien wel omdat ze simpelweg getreiterd of tot het uiterste gedreven worden door een ander. Een school kan zoveel maken of breken. Een kind dat het goed doet die redt zich wel. Als je als kind niet goed kan stil zitten, praktisch bent ingesteld of je wil met je handen werken, waarom moet je dan naar een school voor 'de domme kinderen', waarom is het VMBO iets om je voor te schamen? Er zijn zoveel momenten, valkuilen of hobbels die maken dat een kind per ongeluk de verkeerde afslag kan pakken. Ik vind het leuk om nou juist die kinderen die ongewild het verkeerde pad kiezen zich weer waardevol te laten voelen.’

Youri: ‘Stel er breekt een vechtpartij uit op school, hoe los jij dat dan op?’

Thijs: ‘Vechten is echt niet goed dus…. Uit elkaar en afkoelen, dat eerst! Als de verhitte koppen weer een normale kleur hebben dan gaan we praten. En dan is het belangrijk om als luisteraar beide verhalen als eerste verhaal te notuleren in je hoofd. Wat ik bedoel is dat er soms een valkuil blijkt waar beide verhalen geen 50% onderdeel zijn. Het klinkt misschien zwaar maar een oorlog wordt in de geschiedenisboeken altijd beschreven door de winnaar. Dat betekent niet dat dit verhaal altijd alleen de waarheid is. Het maakt me niet zo veel uit wie er is begonnen of wat er in die minuten vechten gebeurde. Ik wil het hele verhaal van beide kanten horen zonder mening. Ik stel vaak ook nog even wat controle vragen en dan krijg ik het werkelijke verhaal wel. De volgende stap is samen het gesprek aan gaan. Open en eerlijk met als doel elkaar halverwege te ontmoeten. Meestal lukt het wel om dan een ruzie uit te praten en weer goed uit elkaar te gaan. Dan zijn er ook alleen maar winnaars.’

Anke: ‘Jullie zijn een zelfsturend team. Wat levert dat jouw en daarmee de kids op?’

Thijs: ‘Dit team is zo creatief, gaaf om daar onderdeel van te zijn! Het is zo inspirerend om mee te doen en je haalt het niet in je hoofd om de kantjes er vanaf te lopen haha…Ik voel de verantwoordelijkheid ook echt. Als je zelf niets doet dan gebeurt er bij jou ook niets en dat wil je niet. Hier leer ik echt om een leraar met inhoud te zijn. En weet je de kinderen komen bij ons allemaal. Een negatieve ervaring reist met ze mee en dus 'niet aanwezig zijn', dat wil je ook niet. Zoals kinderen vaak even overleggen doen wij als team dat ook de hele dag. We zijn elkaars achtervang en verlengstuk. En dat betekent voor de kinderen een betrokken team en daardoor een veilige tijd van leren en lachen.’Thijs en Youri |