Leer Engineer | Djoy
Evelien: “Wat was je leukste vak op school?”
Djoy: “Engels! Mijn moeder had een vriend uit Engeland, ik ging er vaak naartoe. Ik wist ook dat ik daardoor voordeel zou gaan hebben op school, ik kon beter Engels dan de rest. Ik vond school eigenlijk niet zo leuk. Ik haalde eerst goede cijfers en toen was alles gezellig en oké. Toen mijn cijfers minder werden leek ook de aandacht van de leraren te zakken. Vooral tijdens mijn middelbare schoolperiode speelde dit. Ook daar was het alleen de Engels docent die me nog aandacht gaf. Op de basisschool vond ik spelling leuk, ik kon het goed haha."
Noa: “Waarom ga je dan doen wat je zelf niet leuk vindt?”
Djoy: “Daar, op dat moment leerde ik dat ik wat voor kinderen wilde doen. In mijn beleving was het slecht dat ik aandacht kreeg toen het goed ging. Juist toen ik aandacht kon gebruiken of misschien wel heel erg nodig had verdween het. Niemand vroeg zich af waarom ik me terugtrok, slechte cijfers kreeg of andere kleding ging dragen. Waarom was er niemand die toen doorvroeg? Pas toen ik naar een anders school ging met een andere manier van werken kreeg ik weer aandacht en werd ik gezien. Dat wil ik nu graag voor ‘mijn’ kinderen doen!
Toen ik op mijn kleine nichtje ging passen en zag dat ze het leuk vond om bij me te zijn en ik zelfverzekerder werd wist ik het helemaal zeker."
Anke: “Van welk deel van het 10-14 concept gaat jouw hart sneller kloppen?”
Djoy: “Wat ik hier echt heel tof vind is de manier waarop we samen lesgeven. Als je een idee inbrengt gaan ze met je meedenken. Dan zijn ze blij met jouw originele input. Als een van de experts je dan laat zien hoe je nog meer diepgang in je les kan brengen, dan gaat het echt leven. Dan wordt er een zaadje gepland en word je nog meer geïnspireerd. Ik ben letterlijk wel eens in slaap gevallen bij een stage op een andere school waar ik vaak moest vegen. Dat is hier echt niet aan de orde. Hier ben je constant onderdeel van het team en voel je je gezien. Bij speciaal onderwijs vond ik ook veel inspiratie. Ik heb met kinderen met autisme en gedragsstoornissen gewerkt en die zijn heel eerlijk. Daar hou ik van, eerlijkheid. Dan weet ik hoe ik me echt kan verbeteren.”
Noa: “Ik ben zo blij met de vrienden en de klasgenoten die ik hier maak. Kinderen die ouder zijn, kinderen die jonger zijn. Nu hoef ik gelukkig niet meer te blijven zitten! Afschuwelijk vind ik dat! Ik ben zooo blij met dat dit hier niet meer hoeft. Coaching is voor mij belangrijk. Djoy is voor mij ook een coach. Ze geeft me een fijn gevoel en daardoor kan ik beter leren”
Evelien: “Wat ik fijn vind Djoy is dat je, - in beeldspraak - niet tegen over ons maar naast ons gaat zitten bij een opdracht. Ik ben benieuwd hoe dat jou lukt?”
Djoy: “Dankjewel voor het compliment. Ik heb ook leraren gehad die je niet hielpen en dan liep ik vast. Als iemand de opdracht stom vindt wordt er niks geleerd en dat mogen we ons zelf als vakexperts aanrekenen. Wat ik heel erg belangrijk vind is dat jullie zelf het initiatief nemen. Kijk, ik ga het niet voor je doen. Maar als jullie zeggen ‘Ik wil wel, maar ik vind dit stukje lastig, wil je mij op weg helpen?’, dan ben ik zo blij. Dat is het moment dat ik opspring en help. Jij moet willen leren, en dan mag ik aan de slag gaan."
Evelien: “Ja, ik ben zo iemand die niet graag vragen stelt. Ik haat het! Je voelt je toch een beetje dom als je het niet weet. Maar hier kan het gewoon.”
Djoy: “Dat is wel wat ik moeilijk vind hoor. Ik wil ze zo graag allemaal helpen, maar ik moet echt wachten op dat moment dat ze zelf hulp vragen. Dat is mijn leerpunt haha. Ik moet echt leren vragen “hoe” kan ik je helpen?”
Anke: “Hoe werkt jouw passie goed samen met principes als eigenwaarde, betrokkenheid en doelbewustzijn?”
Djoy: “Die sfeer van alles mogen zeggen is heel belangrijk als je kijkt naar die principes! Zoals Noa die durft te zeggen dat ze zich fijn voelt in deze groep. Dat we ze leren om zich voor een klas of in een coach gesprek uit te spreken. Vaak gaan we in het leven die moeilijke gesprekken uit de weg. Dit creëert bewustzijn. Als de basis goed is kunnen we kijken naar de passie en dromen van kinderen. Door gezien te worden creëer je eigenwaarde. Dat maakt dat een dialoog waardevol wordt. Soms zegt een kind braaf in de klas “ja” als je vraagt of het goed gaat. Wat ik altijd tegen mezelf zeg is: Kijk goed naar ze en vraag het nog eens in een coach gesprek. Laat je hart spreken als je met ze werkt en praat.”
Noa: “Ik ben zo blij dat iedereen hier ook een geheim kan bewaren, als dat even moet. Hier geven ze me niet het gevoel dat ik anders ben. Daardoor kan ik ook beter rekenen.”
Anke: “Jullie zijn een zelfsturend team. Wat levert dat jou en daarmee de kids op?”
Djoy: “Dat ook ik de kans krijg om met de groep alleen te zijn. Dat heeft mij zoveel vertrouwen gegeven. Dat ik kleine stukjes mag verbeteren in plaats van dat ik in een keer perfect moet zijn. Dat iedereen samenwerkt en echt onderdeel van het team is, is ook fijn. Op andere scholen gingen alle ‘Engels’ mensen in een hoek zitten om de dag te bespreken en als je pech had hoorde je er niet bij. Hier is dat niet. Hier is iedereen een deel van het grote geheel. Feedback is ook niet om je voor paal te zetten voor de groep. Je mag in een vergadering inbrengen wat je wil leren. Je hoeft hier niet bang te zijn om afgewezen te worden.“Noa wil nog even weten hoe Djoy zo goed is geworden in de game ‘Among Us’, Pauze!! …..we gaan Among Us doen! Djoy, Noa en Evelien |
Uit de wereld van 10-14
