Speciaal Leer Engineer Sylvia

Vandaag ontmoeten we Thomas en Amin. Ze zijn de hoofdredactie als we Sylvia beter gaan leren kennen. Sylvia is de rechter- en linkerhand van Sebastiaan en Annelies. Ze startte in februari van dit jaar, midden in een lockdown. En zo ontmoette ze letterlijk iedereen voor het eerst met een mondkapje op. Een rare start en reden te meer om eens door te vragen. Je zou haar zo maar eens tegen kunnen komen bij 10-14 als je contact zoekt!

Amin is 14 en hij weet bijna of… eigenlijk helemaal wel wat hij gaat kiezen. Hij geeft aan dat hij heel graag naar de Koninklijke Marechaussee zou willen. Dus mavo via &JIJ en dan solliciteren!

Thomas is 13 en hij gaat ook naar &JIJ. Hij gaat daar vooral verder met ontdekken wat hij wil worden. Zijn interesses liggen meer op het creatieve vlak: leuke dingen bedenken, ontwerpen.

Sylvia werkt 3 ochtenden bij Onderwijsroute 10-14. Ze houdt zich voornamelijk bezig met de leerlingenadministratie en is vaak het eerste contact met mensen van buiten. Ze deelt de baan met haar collega Nathalie. Ze hebben een kleine overlap aan werkzaamheden en verder hun eigen taken. Sylvia combineert haar baan bij 10-14 met financieel-administratief werk voor een orthodontiepraktijk hier in de stad. En, als de tijd het (weer) toelaat, met vrijwilligerswerk voor een kostuumatelier dat werkt voor verschillende theatergezelschappen.

1. Amin: “Wat vind je bijzonder aan 10-14?”

Sylvia: “De sfeer, en die voel je meteen als je binnenkomt. Je merkt dat er persoonlijke aandacht is voor álle leerlingen, het individu staat hier echt centraal. Hier is elke leerling bijna als een gezinslid dat gezien en gehoord wordt door het team. Hier mag je zijn wie je bent en worden wie je wilt zijn. Dit geldt overigens ook voor het team zelf. Mooi is dat!”

2. Anke: “Wat raakt je als het gaat om het onderwijsconcept van 10-14?”

Sylvia: “Echte individuele kijk! Dus écht kijken wat een leerling in het bijzonder in zich heeft, wat je er uit kunt halen en waar hij of zij behoefte aan heeft. En ik bedoel dan niet per se die hoge cijfers. Ik bedoel dan dat ze zich kunnen ontwikkelen tot de persoon die ze willen zijn. Zodat ze op een stevige manier van deze school komen, met een ruggengraat.

De docenten zoeken samen met de leerlingen naar een passende leeruitdaging. Hoe komt iemand het best tot groei, waar liggen interesses en talenten en hoe sluiten we als 10-14 hier zoveel mogelijk op aan!”

Thomas: “Op 10-14 is mijn concentratie zo veel beter geworden. Ik was een chaoot en nu niet meer.”

Amin: “Op mijn oude school moest ik een perfectie brief schrijven om ergens aan mee te doen en dat was altijd een teleurstelling. Hier is je passie of hoe graag je iets wil een reden om ergens aan mee te mogen doen. Ik ben blij met alles wat ik mag doen hier.”

3. Thomas en Amin: “Hoe heb je 10-14 gevonden? We zijn best een bijzondere school in Nederland.”

Sylvia: “Soms gaan dingen via via. Ik kende één van de mensen die hier al werkte en die seinde me in over een mooie vacature. Daar heb ik op gereageerd. Toen in een gesprek de verhalen en de sfeer ook nog bleken te kloppen met het beeld dat ik van de school en de functie had, wilde ik echt heel graag komen. En dat is gelukt. Ik woon op nog geen tien minuten fietsen van de leukste school van Zwolle!

Als de school buiten Zwolle had gestaan, had ik er wel wat reistijd voor over gehad maar ik zou er niet voor zijn verhuisd. Ik moet het wel kunnen blijven combineren met mijn andere werkzaamheden.

4. Anke: “Hoe kijk je binnen 10-14 aan tegen principes als eigenwaarde, betrokkenheid en doelbewustzijn?”

Sylvia: “Voor dit moment is het nog lastig om daar een goed antwoord op te geven. Ik werk hier nog maar kort en ben in een gekke tijd begonnen. Ik kijk uit naar straks. Ik ga volgend jaar kinderen binnen zien komen en hun groei en ontwikkeling zien. Ik zie het nu al wel bij Amin. Mooi dat je voorzichtig aangeeft dat je graag bij de Koninklijke Marechaussee wilt, prachtig om te zien. Je kreeg net fonkeltjes in je ogen toen je er over vertelde! Maar ik zie het ook bij jou Thomas. Je bewandelt hierin een heel ander pad en bent nog volop aan het ontdekken. Dat hoop ik straks bij alle kinderen te zien. Wat ik ook mooi vind is om te zien hoe jullie elkaar complimenten maken over waar jullie goed in zijn. Ik vind dat heel bijzonder en ik denk dat dit kan omdat het bij jullie goed zit met principes als eigenwaarde en betrokkenheid.”

5. Thomas: “Wat vind jij van het coachen dat op 10-14 gebeurt?”

Sylvia: “Wat ik opvallend vind is dat jullie het kennelijk dúrven te doen. Dat zegt iets en is best bijzonder. Vaak lopen mensen weg, zijn ze bang dat ze stom gevonden worden of niet serieus gevonden worden. Als jullie dit durven betekent het dat jullie je veilig voelen en dat is heel waardevol.

Thomas: “Ik voel dat ik alles kan zeggen en er wordt ook nooit over je geroddeld. Wat in de groep verteld wordt, blijft in de groep. We zijn close de sfeer is goed en dat is echt heel fijn.”

Amin: “De relatie tussen leraren en leerlingen vind ik tof. Ik voel me hier zo thuis en welkom.”

6. Anke: “Jullie zijn een zelfsturend team. Wat levert dat jou en daarmee de kids op?"

Sylvia: “In het verleden heb ik de pr en marketing gedaan voor musea en andere culturele instellingen. Daar heb ik geleerd te organiseren, te ordenen en te communiceren. Deze kwaliteiten komen goed van pas in mijn functie bij 10-14. Ik zit in tussen leerlingen, ouders, docenten en mensen van buitenaf. Het werk dat ik doe, gebeurt veelal op de achtergrond en is beperkt zichtbaar. Maar het is wel een onmisbaar radertje in het geheel van de school als organisatie. Daar voel ik me verantwoordelijk voor en daarmee voel ik me onderdeel van het team. Mijn inzet is om mijn taken zo soepel mogelijk uit te voeren. Voor mij is de juiste toon daarbij heel belangrijk. Ik ben een visitekaartje zowel binnen als buiten 10-14 en ik ga uit van het principe: je krijgt wat je geeft. Op die manier probeer ik iedereen zo goed mogelijk te helpen.”

7. Thomas: “Wat doe je graag naast werken bij 10-14”?

Sylvia: “Ik ga graag naar het filmhuis en naar het theater. Ik hou erg van modern ballet en toneel. Fotografie vind ik boeiend, met name zwart/wit fotografie en dan portret- en modefotografie in het bijzonder. Daar kan ik uren naar kijken. Ik hou van muziek. Ik speel sinds kort weer piano en daarvoor speelde ik cello. Ik heb een leuke juf dus dat maakt het erg gezellig tijdens het piano spelen. Verder geniet ik erg van de kookkunsten van mijn man en de ontwikkelingen van mijn kinderen. Ze wonen op zichzelf. Hun enthousiasme en de gretigheid waarmee ze elk op hun eigen manier alles absorberen wat op ze afkomt in het leven, dat vind ik geweldig om te zien.

Ik kijk uit naar de voortzetting van het werk bij het kostuumatelier. We maken daar soms de meest waanzinnige kostuums en pruiken. Het is zo leuk om te zien als een acteur, ongeacht leeftijd, een pak aantrekt. Ze stappen daarmee direct in hun rol. Ze worden die persoon. Prachtig om te zien!”’