Leer Engineer Fedor
Vandaag spreken we een nieuwe expert: Fedor! Hij is in augustus van dit jaar in Unit III gestart en heeft een passie voor Nederlands en ‘vuurtjes’. De redactie bestaat vandaag uit Indy en Daan!
Daan is 12 en ook begonnen in augustus. Daan vertelt dat zijn ouders op dit moment beiden een eigen plek om te wonen inrichten. Hij is blij dat hij opnieuw mag laten zien hoe goed hij is in leren hier bij 10-14. Hij wil straks naar Thorbecke omdat zijn vader daar ook zat. Daan: “Ik wil graag rechercheur worden later. Ik wil graag echte zaken oplossen en dat komt misschien wel door de tv serie Flikken Maastricht”.
Indy is 12, ze startte ook in augustus en ze houdt Fedor nu al scherp. Indy: “Ik wil ook rechercheur worden, hihi. Ik ben wel een beetje nieuwsgierig en opmerkzaam dus dat kan ik mooi inzetten. Ik ken 10-14 omdat mijn moeder vroeger en mijn broer nu op Thorbecke zat en zit en zo hoorde ik van 10-14.”
Fedor: “Ik vind het mooi dat we ons hier allemaal kwetsbaar opstellen. Als ik iets van leerlingen wil dan zal ik zelf het goede voorbeeld moeten geven. Dit gebeurt niet in de les, dit gebeurt in de coach gesprekken. Je leert echt meer van elkaar als je relaties aan gaat. Als je elkaar vertrouwt dan accepteer je dat iemand je een spiegel voorhoudt en zo kunnen we echt groeien.”
--
Daan: “Hoe maakt je Nederlandse lessen leuk?”
Fedor: “Dat is wel een goede vraag en dat is niet makkelijk, haha. Vaak vinden leerlingen begrijpend lezen niet leuk en dat is toch wat we moeten doen. Een van mijn taken is dat jullie in aanraking komen met bekroonde boeken, met literatuur.
We hebben het gehad over Typhoon en etnisch profileren. De tekst die daarbij gelezen moest worden is best taaie kost. Dan wil ik proberen om het toch leuk te maken. Het onderwerp was leuk, helemaal voor deze twee rechercheurs natuurlijk. We hadden er een mooi filmpje bij van Typhoon en zo gaat een ingewikkelde tekst toch leven. Het kan niet altijd feest zijn maar we kunnen het voor iedereen zo levend mogelijk maken.
Daan: “Hij heeft wel gelijk hoor. Ik vind het leuk als we een boek mogen gaan lezen. En als je dyslexie hebt mag je een luisterboek luisteren. Dat is fijn voor mensen die moeite hebben met lezen. Zo ontdek je wat je leuk vindt”.
Fedor: “We hebben een app gemaakt met Hogeschool Windesheim. Deze app houdt alle leesmomenten bij. We lezen best vaak alleen we zien dat nergens terug. In deze app willen we inzicht krijgen in of kinderen snel door een boek gaan of dat ze blijven hangen. Als kinderen blijven hangen, ontstaat daar misschien dat “hekel aan lezen”- idee. Dan moeten we samen naar een ander boek gaan uitkijken om het toch leuk te houden.”
-- Anke: “Jij hoort nu dus ook bij dat coole 10-14! Van welk deel van het 10-14 concept gaat jouw hart sneller kloppen?”
Fedor: ”Vooral dat ik mijn eigen lessen mag ontwerpen en dat ik die mag laten aansluiten bij de kinderen. Maar wat ik het allerleukst vind is dat we als team een warme en dichte kring om de leerlingen vormen. Dat we naar dezelfde leerlingen kijken vanuit ons eigen perspectief en dat delen met als doel ontwikkelen, in brede zin.
Wat heeft het kind nou nodig om te groeien? Als je alleen naar je eigen vak kijkt dan mis je zoveel moois als het gaat om de verrijking van het kind. Dat vind ik het mooiste stuk. Geen vaste rol, maar de vrijheid om naar links of recht te gaan in je vak. Creativiteit spreekt me als docent Nederlands heel erg aan. En dat je als team zo samenwerkt.”
-- Indy: ”Hoe ben je op het idee gekomen om spelletjes in de klas te doen?”
Fedor: “Ik hou van een beetje energie in de les. Alleen zitten en luisteren is toch eenzijdig. Soms wil ik even niet het goede voorbeeld zijn en dingen aan jullie leren, ik wil dat jullie wat laten zien en doen. Ik ben nog wel een beetje aan het zoeken naar wat nog meer leuk is. Willen jullie me daarbij helpen?”
-- Anke: “Hoe werkt jouw passie, lezen goed samen met principes als eigenwaarde, betrokkenheid en doelbewustzijn?”
Fedor: “Lezen is inderdaad mijn passie maar er is meer. Ik vind het stuk van die intrinsieke motivatie echt tof. Hoe kunnen ze zelf dingen zonder mij? Er is bij leerlingen een vuurtje dat je kunt aansteken. Als je nu kijkt naar Worden Wat Je Wil, het thema bij de Kinderboekenweek, zie je bij sommige kinderen dat ze er echt voor gaan. Dat is tof om te zien. Kinderen die nog zoeken naar wat ze willen worden, die moet je veel vaker activeren en motiveren. Als dat vlammetje brandt, gebeurt er iets. Dat vlammetje gun ik iedereen.
Als ik later een leerling tegen ga komen dan hoop ik dat ze stoppen en de tijd nemen voor een gesprek. Als ik ze die ene vraag echt mag stellen: ‘Hoe gaat het nu echt met je?’, dan is er iets gebeurd in mijn lessen, dan ben ik blij.
Energie en in gesprek zijn, daar moeten we steeds naar toe gaan. Laat kinderen iets doen waar ze goed in zijn. Dan krijgen ze energie en dan gebeurt er iets. Als we drukken op wat niet goed gaat dan zakt de energie en stopt de ontwikkeling. Als we energie geven dan ontstaat er zelfvertrouwen, en dan gaan deze waarden en principes leven.
Met Indy heb ik in een coachgesprek gesproken over wat we wel en niet leuk vinden. Het was een bijzonder gesprek. Indy zei iets over mijn houding en daar heb ik iets van geleerd. Als ik de kinderen feedback mag geven mogen ze dat ook bij mij doen. Deze tip en dit gesprek was de reden dat ik haar koos voor dit interview.”
-- Daan: “Bij de les van Typhoon moest ik mijn werk eerst aan een ander laten zien, dat vond ik wel fijn. Waarom doe je dat?”
Fedor: “Ik doe dat weleens ja. Even feedback vragen aan een ander. Een ander keek bij Daan mee naar leestekens. Zo leren we dat leren overal kan. Ik ben niet de enige met kennis.
Ik hou er van om dingen anders te doen. Gisteren had ik een kikker mee genomen. Ik had er twee en ik was er een kwijt. Dus ik zei in de les: “Ik ben een kikker kwijt”. Het is al grappig om te zien wat er dan gebeurt. In de pauze ging ik even in de auto kijken en daar keek de tweede kikker me vanaf de achterbank aan, haha. Bij de tweede groep en het verhaal van de prinses en de kikker durfden de meesten de twee kikkers geen kus te geven.”
-- Anke: “Jullie zijn een zelfsturend team. Wat levert dat jouw en daarmee de kids op?”
Fedor: “Ik heb op basisschool De Schatkamer gewerkt, daar werkte ik ook in een zelfsturend team. Werken vanuit je passie is veel makkelijker. Het is een beetje verslavend zo. Ik moet bekennen dat ik eigenlijk nooit anders gewerkt heb. Het gaat ook hier om die echte relatie aan gaan. Dan durf je en dan gebeurt er zowel voor kinderen als voor de expert echt wat.
Fedor vertelt dat hij als gepassioneerd leesexpert vroeger zelf ook niet bepaald een grote lezer was. Fedor: “Ik ben lezen heel leuk gaan vinden terwijl ik het vroeger zelf ook niet leuk vond! Er werd bij mij thuis wel veel voorgelezen door mijn moeder maar ik heb allemaal zussen en we hadden een leesmap met vooral de Libelle en de Tina, dus er was niet veel voor mij bij.
Toen ik op het voorgezet onderwijs kwam zag ik de voorkant van het boek Kruistocht in spijkerbroek, die hing voor in de klas. Die voorkant sprak me zo aan. Ik ben op een dag naar de bieb gegaan en heb hem geleend toen ik 13 was. Daar is een omslagpunt gekomen voor me, toen is mijn leesvuurtje gaan branden.”